Kto jaką bronią wojuje...

 

  Niedzielę miałem paskudną. Za oknem padało jakieś białe badziewie, które z uporem godnym większej sprawy stale zasypuje mój samochód. W telewizorni nudy, bo nasi skoczkowie jakby stracili animusz do skakania. Na domiar wszystkiego spartoliłem obiad przez te skoki i do reszty straciłem dobry nastrój. Ciemność widziałem na cały zbliżający się tydzień. Ale oto nastał mój ulubiony poniedziałek. Ulubiony dlatego, że od czasu przejścia na emeryturę, pierwszy poniedziałkowy poranny łyk kawy to toast za tych, co do pracy muszą, i tylko z błogością nasłuchuję dźwięku drapania szyb samochodów.

  Tak naprawdę nastrój poprawiła mi lektura dwóch artykułów na podobno nieobiektywnym portalu oko.press.pl. Pierwszy „(...) Dlaczego księża już nie chcą uzasadnień od apostatów”¹. Sprawdziło się stare powiedzenie: kto jaką bronią wojuje, od takiej ginie. Formalności związane z aktem apostazji wymagają, aby wypisanie się z Kościoła uzasadnić pisemnie. Taki księżulek miał przy lekturze tego uzasadnienia używanie na potencjalnym apostacie. Czasami je odrzucał twierdząc, że jest zbyt lakoniczne, albo że mało sensowne. Taka wesoło-złośliwa próba upokorzenia owieczki, która chce opuścić stado. To się sprawdzało, gdy tych formalnych aktów apostazji było niewiele. Od czasu pamiętnego wyroku Trybunału Przyłębskiej sytuacja się diametralnie zmieniła i proboszczowie mają do czynienia z zalewem tych aktów. Na domiar wszystkiego te uzasadnienia są teraz obszerne i bezpardonowe, bo już nikt nie dba w nich o grzeczność i ogładę należną facetowi w sukience. Wyobraźcie sobie proboszcza, który chociażby tylko raz na tydzień musi czytać litanię oskarżeń pod adresem instytucji, której jest przedstawicielem. Przecież to się można załamać, a kto wie, czy nie zwątpić. Jeśli się to czyta w mediach wiadomego nurtu, zawsze można sobie wmówić, że to działanie szatana. Ale jeśli piszą to owieczki, o które trzeba zabiegać, to już nie jest takie byle co, tym bardziej, że na zarzuty trzeba by apostacie jakoś sensownie odpowiedzieć, odwieść go od pomysłu, co już nie jest ani łatwe, ani proste, jeżeli w ogóle możliwe. 

  Autorzy artykułu pokusili się o obszerną listę cytatów, i choć uwielbiam cytaty nie zamierzam Was nimi dzisiaj zamęczać. Moglibyście odnieść wrażenie, że artykuł jest nieobiektywny. Ale wyliczanki najważniejszych zarzutów wobec Kościoła sobie nie odmówię, tym bardziej, że w znacznej mierze pokrywają się z zarzutami, o których już niejednokrotnie pisałem:
- wtrącanie się instytucjonalnego Kościoła do polityki rzekomo świeckiego państwa;
- hipokryzja hierarchów Kościoła;
- język nienawiści wobec inności;
- pogarda dla kobiet, które mają odwagę upominać się o swoje prawa nie tylko w sprawie aborcji;
- ukrywanie i tuszowanie przypadków pedofilii w Kościele;
- archaiczny język przekazu i średniowieczna rytualność;
- pazerność i nadmierne dążenia do bogacenia się;
- rozbieżność między tym, co głosi Ewangelia, a tym, co prezentują sobą wierni.

  Drugi artykuł: „O dwóch zdaniach prezesa i prawie do aborcji”². Tu już muszę zacytować, przy czym proszę ten cytat dokładnie przeanalizować: „Media to jest coś, co by można było porównać przynajmniej do znaczących części mózgu i jednocześnie układu nerwowego człowieka. Człowiek, któremu by to odebrano, już po prostu nie byłby człowiekiem w całym tego słowa znaczeniu”. Nie będę się rozpisywał, ale to da się odnieść do aborcji. Płód przez dwa trymestry nie ma układu nerwowego i mózgu, i w myśl światłej myśli prezesa, po prostu to coś nie można nazwać człowiekiem w całym tego słowa znaczeniu. Nieomylność słów prezesa da się ująć w dwóch innych słynnych zdaniach: Prezes ma zawsze rację. Jeśli się z tym nie zgadzasz, wróć do pierwszego zdania. Wiem jak to brzmi, ale może daliśmy się uwieść słownictwu antyaborcjonistów na tej samej zasadzie jak młode, niewinne dziecię z ambicjami daje się uwieść grafomanii? Jeśli oni mówią o życiu, to nie sposób temu coś zarzucić, ale jeśli mówią o człowieku, to w myśl wyjątkowo poprawnej logiki Kaczyńskiego, mamy do czynienia z oszustwem. Szef Ordo Iuris stwierdził kiedyś: „Jak można po koszmarze niemieckiego, nazistowskiego ludobójstwa pytać w kontekście jakiejkolwiek formy płodu, czy są w pełni człowiekiem?”. Redaktor oko.press zastanawia się, czy to samo teraz powie Kaczyńskiemu? Wątpię, pewne jest, że prędzej zacznie krzyczeć, że słowa prezesa jak zwykle zostały wyrwane z kontekstu, co jest po części prawdą, bo Kaczyński wypowiada się o mediach. Problem w tym, że niechcący dał potężny argument zwolennikom aborcji na życzenie.

  I jakby na moje zapotrzebowanie jeszcze czegoś w tych tematach czytam Deon.pl „Jak Kościół wyciągał rękę do apostatów”³. Otóż, okazuje się, że przez pierwsze wieki chrześcijaństwa nie trzeba było składać żadnego wniosku o wystąpienie. Wyobrażacie sobie? Żadnego biegania po parafiach za dokumentami i żadnych uzasadnień! I nikt oficjalnie nie ograniczał aborcji. Ot, wystarczyło zaprzestać praktyk religijnych, albo poronić nie tylko w sposób naturalny i po sprawie. Z automatu stawał się człowiek apostatą i aborcjonistą. Dziś w Polsce niewyobrażalne.

 

 

Przypisy:
1 - https://oko.press/wystepuje-z-kosciola-bo-dlaczego-ksieza-juz-nie-chca-uzasadnien-od-apostatow/
2 - https://oko.press/jaroslaw-kaczynski-ma-racje-choc-pewnie-o-tym-nie-wie-o-dwoch-zdaniach-prezesa-i-prawie-do-aborcji/
3 - https://deon.pl/wiara/jak-kosciol-wyciagnal-reke-do-apostatow,1128658