Abp Gądeckiego myśli nieuczesane

 

  Zamiast iść na niedzielną mszę świętą, nomen omen poświęciłem się, nie, nie wodą święconą, a lekturze dzieła o duszpasterstwie po pandemii autorstwa abp Gądeckiego¹, które pewnie wywoła, albo i nie wywoła – lekki wstrząs obecnej władzy – jakby na to nie patrzeć, władzy w pełni sprzyjającej polskiemu Kościołowi. Bo arcybiskup oskarża tę władzę o działania sprzeczne z Konstytucją i z Konkordatem. Wyobrażacie sobie? Kościół ewidentnie nie sprzyjał koalicji PO-PSL, ale takiego oskarżenia i to oficjalnym wręcz dokumentem nie było. Tymczasem doczekał się tego rząd, który z użyciem ton wazeliny (czytaj: pieniędzy i przywilejów) włazi do tyłka Kościołowi nie tylko rydzkowemu. Ot, prawdziwa, katolicka wdzięczność...

  O co poszło? Otóż, pewnie według wewnętrznych badań, Kościół w końcu się zorientował, że w zastraszającym tempie ubywa mu owieczek i teraz próbuje znaleźć kozła ofiarnego. Bezpośrednio nie może oskarżyć pandemii, wszak to słuszna kara Boża za niegodziwe postępki grzesznych, więc oskarża władzę za stosowane metod ograniczenia pandemii: „(...) państwo jednostronnie zawiesiło wszelkiego rodzaju zgromadzenia, na skutek czego Msze święte i nabożeństwa stały się po większej części niedostępne dla wiernych. Nic podobnego nie wydarzyło się w dwutysiącletniej historii Kościoła. Nie wydarzyło się też podczas wojen, bombardowań czy w czasach zarazy, często dotykającej ludność naszego kraju. Dokonano w ten sposób aktów, które do tej pory przysługiwały na mocy prawa kanonicznego tylko władzy kościelnej, i tylko z najpoważniejszych przyczyn” (sic!). Czujecie bluesa? Abp Gądecki próbuje dowieść, że w Polsce prawem nadrzędnym nie jest jakaś tam Konstytucyjka RP (o którą toczy się wojna z UE), a Prawo Kanoniczne, co zagwarantował Kościołowi Konkordat. Gdyby ktoś jeszcze dziś miał wątpliwości, czemu służy ten pseudo dyplomatyczny dokument, teraz powinien je ostatecznie rozwiać. My możemy sobie wmawiać, że ten dokument „tylko” reguluje stosunki państwo – Kościół. Dla Kościoła to akt bezwzględnego posłuszeństwa Kościołowi, czego dowodzi art. 5 Konkordatu: „Przestrzegając prawa do wolności religijnej, Państwo zapewnia Kościołowi Katolickiemu, bez względu na obrządek, swobodne i publiczne pełnienie jego misji, łącznie z wykonywaniem jurysdykcji oraz zarządzaniem i administrowaniem jego sprawami na podstawie prawa kanonicznego”. Do tego dochodzi artykuł 8, który w punkcie 1 stwierdza, że: „Rzeczpospolita Polska zapewnia Kościołowi Katolickiemu wolność sprawowania kultu. Organizowanie kultu publicznego należy do władzy kościelnej zgodnie z przepisami prawa kanonicznego”. Przyznam, że do tej pory nawet sobie nie wyobrażałem istnienia takich treści tego aktu, który zawiera tak jawnie niewolnicze poddaństwo Kościołowi. A „Oni” nam wmawiają, że to UE chce nam odebrać suwerenność...

  Jakby tego było mało abp Gądecki czuje się pominięty i pokrzywdzony, bo państwo nie konsultowało z nim swoich decyzji: „Nie było rozmów co do zasadności i proporcjonalności wprowadzanych ograniczeń”. Innymi słowy, oparte na medycznych przesłankach decyzje organów państwowych (bądźmy szczerzy, czasami faktycznie dziwnych i mało racjonalnych) powinny być objęte specjalną zgodą Kościoła, potwierdzoną błogosławieństwem biskupim, bo bez tego nie mają mocy obowiązującej dla wiernych Kościoła katolickiego. Szczególnie zabawnie brzmi pretensja Gądeckiego pod adresem akurat tego rządu: „Rządy z przeszłości nigdy nie ośmieliły się nałożyć na Kościół tak drastycznych zakazów, okazując w ten sposób znikomy respekt dla Kościoła i jego roli w życiu społecznym”. No koń by się uśmiał i przyznam, że wcale mi dziś rządzących nie żal. Wręcz przeciwnie, z niemałą satysfakcją powiem – dobrze wam tak.

  Dalsza część majaczeń arcybiskupa jest równie ciekawa. Za osłabienie praktyk religijnych w okresie pandemicznym obwinia współczesną kulturę, indywidualizm, samowystarczalność i liczenie wyłącznie na siebie. „Nie dość mamy w Kościele polskim problemów z laicyzacją życia religijnego, dechrystianizacją kultury, postępującym permisywizmem moralnym i ideologią gender, konsumpcjonizmem i podziałami w życiu społecznym, to jeszcze odizolowanie od sakramentów świętych, rozbicie wspólnoty kościelnej i osamotnienie w warunkach kwarantanny spowodowało nagłą i radykalną, niezwykle trudną sytuację duszpasterską”. A może byś tak arcybiskupie uderzył się we własną pierś? Bo sytuacja stawała się trudniejsza nim nastał czas pandemii i to z przyczyn daleko bardziej różnych od tych, które wymieniłeś. Ani słowem nie wspominasz o klerykalizacji i upadku moralnym duszpasterzy, Twoich kumpli po fachu i stanowisku nie pomijając.

 

Przypisy:
- całość oraz cytaty za: https://www.ekai.pl/abp-stanislaw-gadecki-duszpasterstwo-po-pandemii/