Wizyta, wizytacja, a może wycieczka?

 

  „Dawno temu, za górami, za lasami...” – jest coś magicznego w tych słowach, choć bajki mogą zaczynać się na tysiące różnych sposobów. Jeśli lubisz opowiadać takie historie i robisz to z sukcesem, dlaczego poprzestać tylko na katolickim audytorium? Ogłoszono konkurs „Piórko 2022”. Każdy może wygrać 100 tysięcy złotych...¹ Chyba wezmę udział, bo w głowie zrodziła mi się fantastyczna fabuła – realizuje się część objawienia fatimskiego z czerwca 1917 roku, choć spisana dopiero w 1927, ta o poświęceniu Rosji przez papieża. Do tej pory żaden się nie ośmielił, choć jest szansa, bo papież Franciszek zapowiedział, że zaryzykuje i poświęci a nawet zawierzy Rosję 25 marca bieżącego roku. Chodzi o fragment: „Jeżeli moje życzenia zostaną spełnione, Rosja nawróci się i zapanuje pokój, jeżeli nie, bezbożna propaganda rozszerzy swe błędne nauki po świecie, wywołując wojny i prześladowanie Kościoła; dobrzy będą męczeni, a Ojciec Święty będzie musiał wiele wycierpieć. Na koniec jednak moje Niepokalane Serce zwycięży”². I Wiecie co? Jak Bozię nie kocham, ze strachu zadrżało moje serce. Nie żeby mi było żal Rosjan lub Putina i jego przydupasów. Ja się boję, że jeszcze przed moją śmiercią Oni zawierzą moje ateistyczne serce Maryi. Wbrew mej woli...

  Ale do rzeczy, czyli do wizyty, wizytacji czy też wycieczki z elementami grozy do Ukrainy naszych dwóch bossów – Morawieckiego i Kaczyńskiego. Od razu dodam, że sens tej wycieczki (bardziej ku takiemu określeniu się skłaniam) jest tożsamy z tym żądaniem zawierzenia Rosji Maryi. Szczególnie w kontekście pokojowej i humanitarnej zarazem misji wojsk NATO, jaką zaproponował światu Kaczyński, Jarosław zresztą, który chce dorównać sławie Lechowi, a nawet go przebić. Już za sam pomysł przyznałbym mu nagrodę Piórka 2022. Wyobrażacie sobie pomoc humanitarną i pokojową pod lufami czołgów i karabinów oraz pod parasolem myśliwców F-35? Piosenka mówi, że do tanga trzeba dwojga, a tu mamy do czynienia tylko z pobożnym życzeniem jednej ze stron, bynajmniej niezaangażowaną bezpośrednio w konflikt. Co tu jest grane? Jak kiedyś wyraził się Antony Beewor: „Legendarni dowódcy, tacy jak amerykański generał Douglas MacArthur mieli hopla na punkcie prasy. Gdy zaczynała się wojna, byli nieznanymi oficerami. Przydzieleni do jednostek korespondenci wojenni nie mogli wiele pisać o tym, co się dzieje na froncie, więc zajmowali się dowódcami, których kreowali niemal na gwiazdy hollywoodzkie”³. I tak się dzieje również odnośnie duetu Kaczyński-Morawiecki. Prawicowe media pieją z zachwytu. Chyba najdalej poszła pani Marzena Nykiel, wróg Unii Europejskiej numer dwa, zaraz po Kaczyńskim. Pozwolę sobie zacytować: „Widać wyraźnie, że to działania Polski i nieustępliwość w działaniach na rzecz wsparcia Ukrainy ratuje resztki honoru wspólnoty Europejskiej. Nawet niemieckie media określiły spotkanie w Wersalu mianem „szczyt hańby”. Gdzie są pozostali członkowie Unii Europejskiej, którzy uczą nas praworządności i udzielają pouczeń o braterstwie i wolności?”⁴. Ja to kręcę, ale odlot...

  Jeszcze wyżej odleciał premier Morawiecki, ale on tak ma od czasu gdy w stanie wojennym rzucał w pojazdy wojskowe koktajlami mołotowa: „Wzywam kanclerza Scholza, premiera Johnsona, prezydenta USA Bidena, prezydenta Francji Macrona i wszystkich szefów rządów państw UE, by również udali się do Kijowa. Powinni spojrzeć w oczy kobietom i dzieciom i pomóc im ocalić życie i niezależność. Tam walczą o wartości Europy i świata zachodniego. Dlatego musimy stanąć po ich stronie”⁵. Zastanawiam się, dlaczego wśród wymienionych zabrakło takich postaci jak Orbán czy pani Le Pen? I mówi to człowiek, który jeszcze kilka miesięcy temu wspierał i promowała prorosyjskich polityków z partii prawicowo-konserwatywnych w Europie.

  Już na koniec jeszcze jedna dygresja. Której nie potrafię zrozumieć – jak to się stało, że dość chłodne stosunki polsko-ukraińskie od 2015 roku, czyli od przejęcia władzy w Polsce przez PiS, dziś są propagowane jako wzorcowy przykład dobrosąsiedzkich stosunków? Przypomnę w skrócie pewne wydarzenia:  
- ukraińska ustawa z 2015 roku zaliczająca członków OUN i UPA do grona bojowników o niepodległość Ukrainy;
- uchwała polskiego sejmu (2016) uznająca zbrodnię wołyńską za ludobójstwo;
- zablokowanie przez Ukrainę polskim historykom możliwości prowadzenia poszukiwań miejsc pochówku ofiar zbrodni wołyńskiej (2017), co było reakcją na demontaż pomnika UPA w Hruszowicach w województwie podkarpackim;
- zmiana polskiej ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej zrównująca ukraińskich nacjonalistów ze zbrodniarzami nazistowskimi i komunistycznymi (2018);
- ani premier Szydło, ani premier Morawiecki nie odwiedzili Ukrainy. Do 1-go lutego 2022 roku, kiedy ten drugi już wiedział o planach Rosji.

  Pewnie nie o wszystkich przyjaznych incydentach pamiętam, ale to bez znaczenia. Mnie się w tym kontekście podobają słowa premiera Morawieckiego: „Nie słyszeliśmy żadnych bomb ani wystrzałów. Nasi partnerzy na Ukrainie wybrali bezpieczną drogę. Jesteśmy za to bardzo wdzięczni. Ale w Kijowie widzieliśmy opuszczone ulice, bloki mieszkalne w ruinie, zbombardowane przez rosyjskie czołgi. Straszne”⁶. Trochę pomniejszają wartość wizyty Jarosława Kaczyńskiego (Lech przynajmniej był ostrzeliwany). Na domiar wszystkiego my te widoczki (sorry za ironię) mamy na co dzień. W każdej telewizji informacyjnej.

 

 

Przypisy:
1 - https://kultura.gazeta.pl/kultura/7,162550,28211360,nie-opowiadaj-bajek-tylko-swoim-dzieciom-pokaz-je-swiatu-przy.html#s=BoxOpImg9
2 - https://www.echokatolickie.pl/index.php?str=100&id=12302&idd=8
3 - https://pl.wikiquote.org/wiki/Douglas_MacArthur
4 - https://wpolityce.pl/polityka/589960-gdzie-premierzy-24-panstw-to-polska-walczy-o-ksztalt-europy
5 - https://wpolityce.pl/swiat/590244-apel-premiera-morawieckiego-do-liderow-zachodu
6 - ibidem.