Czarne to nie białe

 

  Oglądacie amerykańskie filmy gangsterskie? Ja tylko wtedy, gdy idę spać i czasami uda mi się dotrwać do końca. O tytuły mnie nie pytajcie, to dla treści notki jest zupełnie bez znaczenia. Mam za to taką ogólną opinię na ich temat, gdyż zaobserwowałem dość dziwny schemat. Kilkadziesiąt lat temu gangsterem był biały facet około czterdziestki z cygarem w ustach i w starannie skrojonym garniturze. Zajmował się handlem nielegalną gorzałą. Dziś ci źli to czarne gangi, najczęściej handlujące narkotykami, zajmujące się zbieraniem kasy od prostytutek, wymuszające haracz na sklepikarzach i dokonujące kradzieży, nomen omen, w biały dzień. Wszyscy uwielbiają złote łańcuchy pod ciężarem których mogą uginać się kolana, wszyscy w jaskrawych, kolorowych ubraniach i otaczający się młodymi, białymi prostytutkami. No i jak tu lubić murzynów, sorry, Afroamerykanów?

  Do tematu sprowokował mnie Radek, snując nowatorską teorię, że oto dziś, jeśli istnieje rasizm, to tylko odwrócony – wobec białych. Czarni wywalczywszy swoje prawa żądają coraz więcej i więcej, i temu nie zdaje się być końca. Już nawet „czarny” ani „murzyn” nie można powiedzieć, bo to ich obraża. Efekt tych żądań jest taki, że murzyni zabijają więcej białych niż biali czarnych, i dodam z nieukrywanym sarkazmem, a powinno być przecież na odwrót. No mówię Wam – świat stanął na głowie. Zostałem pokierowany na blog pewnego białego miłośnika broni palnej, dodam, że chodzi o Polaka, który przekonuje wszystkich, że posiadanie ręcznej armaty jest nie tylko przywilejem, ale i obowiązkiem. Dowiedziałem się z tego blogu trzech istotnych rzeczy. Pierwsza wynika z faktu, że czarny to urodzony przestępca i morderca w efekcie czego, w dzielnicach czarnych kwitnie umiłowanie zbrodni wszelakiej. Druga opiera się na tezie, że za wszystko odpowiedzialna jest kultura marksizmu, jaką propagują amerykańscy demokraci, którzy, o zgrozo!, chcą zaostrzyć kryteria przyznawania pozwoleń na broń. Trzecia, najbardziej kontrowersyjna, policja już nie tylko amerykańska to tchórze, bo nie chcą strzelać do tej czarnej hołoty.

  Przyznam, że pierwsza wersja tej notki była bardziej ostra w ocenie takich poglądów, ale nie chcę zrazić do siebie mojego ulubionego adwersarza. Po prostu przespałem się z tematem i złagodziłem ton. Mimo wszystko wciąż zastanawiam się, skąd takie poglądy się biorą? Właściwie nie mam wątpliwości, temu winien jest konserwatyzm, ale to zbyt daleko idące uogólnienie. Wydaje mi się, że bardziej wynika to z pomylenia przyczyny ze skutkiem, oraz dziwna interpretacja faktów. Rasizm, to zespół poglądów, według których istnieją naturalne i wrodzone różnice między rasami ludzkimi, co musi prowadzić do dominacji jednej nad pozostałymi (za encyklopedią PWN). Te poglądy doprowadziły do powstania segregacji rasowej. Segregacja teoretycznie zniknęła w latach 60-tych ubiegłego wieku, lecz dziś rasizm przybrał inne oblicze. Rasowo inni nie są gorsi, ale są częścią odmiennej kultury i dlatego nie mogą przysługiwać im takie prawa i przywileje, jak białym. Nowy rasizm nie deklaruje supremacji białych, wskazuje raczej na fakt niedostosowania czarnych. Jego zwolennicy niejednokrotnie uznają prawo (a nawet obowiązek) innych ras lub grup do autonomicznego rozwoju, ale ten rozwój winien następować tylko i wyłącznie w ramach własnej kultury. Żadnego mieszania, poza seksualnym.

  Nie jestem socjologiem, więc mogę się mylić, ale jestem przekonany, że taki rasizm jest wręcz powszechny i to nie tylko w Stanach Zjednoczonych. A efekty? Efekty są takie jak na „załączonych obrazkach” na blogu miłośnika broni, które getta i zbrodnie dokumentuje planszami i wykresami. Murzyńskie getta gdzie kwitnie przestępczość. Od siebie dodam, że z trzech męskich noworodków Afroamerykanów, dwóch rodzi się z wypisanym w życiorys biletem do więzienia. Sam Radek nie mógł uwierzyć statystykom, które mówią, że w amerykańskich więzieniach czterdzieści procent to czarni, choć stanowią ledwie trzynaście procent całej populacji Stanów Zjednoczonych. Mnie zaś jeszcze bardziej bulwersuje inny fakt: w ciągu ćwierćwiecza różnica w rocznym dochodzie czarnych i białych wzrosła o trzysta (słownie: trzysta) procent, z 85 do 237 tys. dolarów. Przy takich dochodach tylko nieliczni Afroamerykanie mają szansę wyrwać się z piekła nędzy. Tym bardziej nikłe, że poziom nauki w gettach ustawowo jest kilkakrotnie niższy niż w szkołach poza nimi. Młody czarny ma raptem dwie możliwości: albo zostać członkiem gangu, albo próbować sukcesów w show-biznesie, czy sporcie, pod warunkiem, że ma talent. Z cudem graniczy możliwość znalezienia sponsora, który będzie łożył na intelektualny rozwój czarnego mieszkańca getta.

  Wybacz Radku, ale od jednej złośliwej uwagi nie mogę się powstrzymać, bo to Ty napisałeś: „Żeby było śmieszniej policja boi się strzelać do czarnych bandytów. A jest to najbardziej reprezentatywna grupa przestępcza w USA”. Nie, policjanci to nie są tchórze, część z nich to sadyści, gotowi dusić kolanem czarnego przez osiem minut, choć po szczęściu już nie dawał znaku życia. Sam zresztą podałeś inne przykłady. Każde zabójstwo na służbie może im ujść „na sucho”. Ale jest gorzej, zdecydowanie gorzej. Ja chcę wierzyć, że palnąłeś tę głupotę nad nią się nie zastanawiając. Wynika z niej bowiem przekaz, że policja jest przede wszystkim po to, aby strzelać do czarnej hołoty (i nie tylko czarnej?). Czyżbyś był za tym, aby dać jej przywileje i uprawnienia ku-klux-klanu? Jeśli tę „złotą myśl” przenieś na nasze, polskie podwórko, rozwiązalibyśmy szybko problem strajku kobiet i LGBTQ. Narodowcy niech się ostaną, w końcu jakaś rozrywka musi być...