Ostatni taki kraj

 

 

  I się porobiło. Europa dzięki przytłaczającej większości głosów stała się strefą wolności dla LGBTQ, poza niektórymi powiatami w Polsce, gdzie istnieją strefy wolne od ideologii LGBTQ. Całe szczęście dla tych powiatów, że wolność dla LGBTQ jest tylko rezolucją, gdyż inaczej owe powiaty musiałby rozpocząć procedury exitu. Wyobrażacie sobie odprawę celną przy wjeździe do tych powiatów? W tym miejscu pozwolę sobie przytoczyć pewien krótki fragment listu górala spod samiuśkich Tater, tylko pozornie niezwiązanego z tematem tej rezolucji: „Wołom do Wos, Juhasi Ponjezusowego Kościoła: nie jest dobrze na nasej holi! Mój syn Jantek do kościoła nie chodzi, a wnucek Jurecek pedzioł, ze kce uostać apostatom”¹.

  Polecam przeczytać cały list, uważam, że jest świetny. To rozpaczliwe wołanie dowodzi, że wciąż bardzo daleko niektórym do otaczającej nas rzeczywistości. I powiem jak na spowiedzi – ja tego bacę w pełni rozumiem, choć ze zrozumiałych względów nie potrafię się z nim utożsamić. Tak go wychowali, tak żył, a cały świat dla niego się kończył pod Tatrami, gdzie Bóg i święty Wojtyła żyli obok przeróżnych diabłów, ale takich z podań ludowych, śmiesznych, dobrotliwych, choć i złośliwych, rzekłbym, złośliwych tradycyjnie po polsku. Młodzi poznali trochę innego świata, pewnie przez te świeckie szkoły, przez te promenie komórkowe i bezbożne internety, i już nie chcą iść krętymi (z powodu gorzołeczki) śladami ojca i dziadka, co musiało strasznie zaboleć. Gorzołeczka drożeje, las już sprzedany za dudki, a dudki przepite, na młodych dedułów nie ma co liczyć, ceprów mało z powodu pandemii, zaś Duda dudów ani starych górali słuchać nie chce.

  Tylko w takim razie, co ja mam myśleć o niejakim Patryku Jakim? Ani nie jest taki stary jak ów baca, ani jego świat nie kończy się w Opolu, za to czerpie pełnymi garściami pensję europosła i jeszcze za politycznego celebrytę uchodzi. Rzekł w tryumfalno-katastroficznym tonie: „Polska jest jednym z takich ostatnich państw, które w Europie bronią się przed rewolucją kulturową”². Tu trzeba dodać, że ów niejaki Jaki należy do najbardziej zaciekłych obrońców naszych granic przed tą rewolucją, przez co wydaje się być hipokrytą do entej potęgi. Skoro mu się ta Unia tak bardzo nie podoba, powinien na znak protestu zrezygnować z mandatu europosła, a swoją działalność nakierować na bezwzględny i szybki polexit. W końcu w tym europarlamencie i tak prawie nikt nie ulega jego kwiecistej retoryce, ani osobistemu urokowi. No, może poza paniami Beatami, też z Zjednoczonej Prawicy. Czytam dalej: „Nie wiem, czy państwo sobie zdają z tego sprawę, ale ponad 90 proc. prawa też przychodzi do nas z UE, a jeszcze ciągle im za mało i teraz właśnie jeszcze chcą zabierać prawa rodzinne, kwestie związane z etyką, moralnością, kulturą. Są to kwestie, które od samego początku były zarezerwowane dla samych Polaków”³. Idąc tropem jego myśli narzucają mi się dwa wnioski. Pierwszy dotyczy owego prawa. Powiem: i bardzo dobrze, że prawo UE przenika do Polski. Gdyby zdać się na pomysły prawne tej Zjednoczonej Prawicy mielibyśmy tu państwo, co najmniej na miarę Turcji Erdoğana. Bo przecież już nam niedaleko, obserwując działania służb siłowych. Drugi wniosek dotyczy kwestii etyki, moralności i kultury. Otóż nic nie jest zarezerwowane dla samych Polaków, chyba, że polskość ograniczymy do tego bacy niestroniącego od gorzałki, grającego żałośnie na dudach, z widokiem na Giewont, gdzie stoi sławetny krzyż.

  Sypie się nam ta polskość, oj sypie, ale nie z powodu przynależności do UE, lecz paradoksalnie z powodu mitomanii zwolenników tradycji katolicko-konserwatywnej. Ich jedynym pragnieniem jest zatrzymać czas a nawet go cofnąć, choć nie mają pojęcia, do którego momentu. Nie potrafią sami dojść w tej materii do porozumienia, a jednocześnie chcą, aby obywatele tego „ostatniego takiego kraju” murem szli za ich ideałami (czytaj: fanaberiami). Takie dziejowe perpetuum mobile, dążenie do tego, aby na nowo zatrzymać ziemię i zmusić słońce do krążenia wokół niej. Bo czymże jest głoszenie odnowy przez skupianiu się na starożytnej przeszłości? Nie da się głosić (dobrej?) zmiany budując narrację na powrocie do starych, dawno przebrzmiałych i zdezawuowanych ideałów.

 

Przypisy:
1 - https://wiez.pl/2021/03/11/jak-zaufac-juhasowi-kie-jemu-chybio-uodwogi-uotwarty-list-do-episkopatu/
2 - https://www.rp.pl/Unia-Europejska/210319806-Patryk-Jaki-Ma-powstac-nowy-Europejczyk-Wyemancypowany-od-wszystkiego.html
3 - ibidem